Chrystus jest głównym tematem całego Słowa Bożego. W natchnionym Słowie widzimy Słowo wcielone. W Ew. Jana 1,14 jest napisane: "A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas". Ilekroć czytamy Słowo Boże nasza postawa powinna być taka, jak mędrców ze Wschodu, którzy przyszli szukać Jezusa. Wszystko mówi o Nim. Nasz Pan Jezus Chrystus jest centralną postacią w całym Bożym objawieniu. Prorocy starotestamentowi mówili pod natchnieniem Ducha Świętego (2 Ptr 1,21) o cierpieniach Chrystusa i o Jego przyszłej chwale (1 Ptr 1,10-11). Kiedy nasz zmartwychwstały Pan prowadził rozmowę z uczniami w drodze do Emaus, jasno określił temat Słowa Bożego. W Ew. Łukasza czytamy: "Począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o Nim było napisane we wszystkich Pismach" (24,27). Później tego samego dnia rozradowani uczniowie świadczyli: "...Pisma nam otworzył" (w. 32 gr.).
Nie można jednak trzymać się dogmatycznie symboli Przybytku, ponieważ nie są one nowotestamentową prawdą, ale są zapowiedzią nadejścia tych prawd.
Zanim rozpoczniemy nasze rozważania, musimy uświadomić sobie, że to sam Pan był projektantem Przybytku na pustyni. Zaplanował go w tym celu, aby mieć społeczność ze swoim ludem (2 Moj 25,9). Nakazał, aby wszystko zostało uczynione zgodnie z Jego planem (2 Moj 25,40; 26,30; 27,8; por. 4 Moj 8,4; Dz 7,44; Hbr 8,5), aby każdy element wchodzący w skład Przybytku, budowanego przez Mojżesza, pochodził od Boga a nie od człowieka. Zbawienie pochodzi od Pana! To był jedyny budynek na ziemi, który był doskonały w każdym szczególe od samego początku. Nigdy nie potrzebował przeróbek, poprawek, dobudówek, ani nawet renowacji. Wzór Przybytku powstał w niebie i dlatego Przybytek miał znaczenie odkupieńcze, prorocze i symboliczne.