Urodził się 18 lipca 1896 r. na Kijowszczyźnie. Pochodził z biednej żydowskiej rodziny. Po wczesnej śmierci ojca musiał iść do pracy. W dzieciństwie zaznał wiele biedy i niedostatku. Ciekawym jest to, że będąc Żydem bardzo interesował się sprawami religijnymi i chrześcijaństwem. W 1911 r. mieszkając z matką i siostrą w Krzywym Rogu, na Ukrainie, zetknął się ze sztundystami" i bywał na ich zebraniach. Zainteresował się ich życiem i społecznością, wzajemnym poszanowaniem i głęboka wiarą w Jezusa. Już jako młody 15 letni chłopiec, podróżując po Ukrainie w poszukiwaniu pracy, widział wiele złego i niesprawiedliwości na świecie i dlatego sztundyści" zrobili na nim wielkie pozytywne wrażenie. Na jednym z zebrań podeszła do niego młoda chórzystka M. Kiriczenko, która zaczęła rozmawiać z Mozesem. Zaprosiła go do swego domu, do swoich wierzących rodziców. Tam podłuższej rozmowie na tematy biblijne, podarowała Mozesowi Nowy Testament w języku żydowskim, a także czasopismo Gwiazda Poranna" wydawane przez Wszech-związkowy Związek Ewangelicznych Chrześcijan Baptystów, redagowane przez Jana Prochanowa. Wierzący modlili się o nawrócenie Gitlina, który wkrótce stał się gorliwym chrześcijaninem. Matka i siostra prosiły go, aby nie zmieniał swojej religii.
Został aresztowany za udział w potajemnych zebraniach biblijnych ze względu na prześladowania ewangelicznych chrześcijan. Na Policji bito go. To było pierwsze jego prześladowanie za wiarę. W zborze spotkał się z żydowskim ewangelistą B. Szapiro, który przyjechał na ewangelizację do zboru i razem z nim odwiedzał żydowskie rodziny świadcząc o Chrystusie. Matka chcąc go wyrwać z grona wierzących, zdecydowała się wysłać Gitlina do Ameryki, do krewnych. Będąc w Brooklynie przypadkowo zobaczył budynek z napisem: Beth Śar Shalom" (Dom Księcia Pokoju"). To był dom modlitwy Żydów-chrześcijan. Zaczął uczęszczać na nabożeństwa i po trzech tygodniach przyjął chrzest. Ten fakt wywołał skandal w jego rodzinie, u której zamieszkiwał. Zmuszony był opuścić krewnych i znaleźć pracę dla siebie. W Nowym Yorku spotkał się z kazn. J. Johnsonem, zaczął uczęszczać na zgromadzenia Zboru Ewangelicznych Chrześcijan, brał udział w zebraniach ewangelizacyjnych na ulicach Nowego Yorku, przemawiając do słuchaczy w języku żydowskim. Przez 2 lata współpracował z braćmi ze Zboru Ewangelicznych Chrześcijan. Po ukończeniu szkoły publicznej wstąpił do Rosyjskiego Instytutu Biblijnego pastora W. Fetlera, a po ukończeniu jego, został przyjęty na studia do Biblijnego Instytutu Moody w 1918 r. w Chicago. W 1921 r. po ukończeniu Instytutu został ordynowany do pracy misyjnej w Europie. Był w Anglii, Niemczech i w Polsce. W 1922 r. zatrzymał się w Zdołbunowie, w Polsce, gdzie wstąpił w związek małżeński. W latach 1922-1923 odwiedził Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich z ramienia Amerykańsko-Europejskiej pomocy, która przekazywała pomoc głodującym w ZSRR. Odwiedził miejsce dawnego swego zamieszkania, gdzie w miejscowym zborze służył Słowem Bożym. Po powrocie do Polski, rozpoczął organizowanie kursów biblijnych dla ewangelistów, współpracując z ewangelicznymi chrześcijanami, chrześcijanami baptystami i wolnymi chrześcijanami na Wołyniu.
W 1923 r. brat Żebrowski, były ksiądz katolicki, zaproponował Gitłinowi, aby w jego posiadłości, w Radości k. Warszawy otworzyć wspólnie z nim i Antonim Przeorskim, także byłym księdzem, Szkołę Biblijną. Założona Szkoła Biblijna istniała do 1930 r., przygotowując do służby wielu ewangelistów w Polsce. Był to Dom Misyjny Betel", gdzie odbywały się również regularne nabożeństwa. Na te zebrania zaczęła uczęszczać m.in. s. Anna Gruzla. W latach 1930-1935, br, Mozes Gitlin był rozjazdowym kaznodzieją, odwiedzał zbory wierzących, urządzał kursy biblijne. Od 1935 r. pracował misyjnie wśród Żydów w Warszawie, gdzie utworzył gminę wierzących Zydów-chrześcijan. Ta gmina była częścią Zboru Ewangelicznych Chrześcijan w Warszawie gdzie przełożonym był brat Ludwik Szenderowski. Od 1937 r. do II Wojny Światowej, był kierownikiem i wykładowcą w Szkole Biblijnej zorganizowanej w Warszawie przez Związek Ewangelicznych Chrześcijan, Kościół Anglikański i Misję Żydowską. W chwili wybuchu wojny br. Gitlin, jako obywatel amerykański wraz z rodziną powrócił do USA, gdzie pracował misyjnie i był wykładowcą w Rosyjskim Instytucie Biblijnym w Kanadzie (Toronto), zorganizowanym przez P. Deynekę, dyrektora Słowiańskiego Towarzystwa Ewangelicznego. Wydawał czasopisma: Pytania biblijne" i Zaoczna Szkoła Biblijna". Przetłumaczył na język białoruski Nowy Testament, ale Starego Testamentu już nie zdążył przetłumaczyć, gdyż poważnie zachorował i 10 stycznia 1969 roku, odszedł do Pana. Pochowany został w Cleweland, gdzie mieszkał. Całe swoje życie poświęcił pracy na polu misyjnym, głosząc ewangelię jako Żyd-chrześcijanin.
K. Arciszewski "Krótka historia powstania i rozwoju ruchu Braci Wolnych" -
Warszawa 2007 - K.W.CH w R.P.