John Paton

John Paton urodził się w roku 1924 w biednej szkockiej rodzinie jako pier wszy z jedenaściorga dzieci. Mając 1 2 lat rozpoczął pracę w warsztacie swego ojca. Po przepracowaniu kilku lat podjął naukę w szkole kształcącej nauczy cieli w Glasgow. Po ukończeniu szkoły przez pewien czas pracuje jako nauczyciel. Jednakże wkrótce pozostawia na zawsze zawód nauczyciela i zostaje misjonarzem misji wewnętrznej i rozpoczyna pracę w dzielnicy nędzy w Glasgow. Praca ta bardzo szybko zaczyna przynosić owoce i w krótkim czasie nawracają się dziesiątki młodych ludzi, którzy rozpoczynają nowe życie z Jezusem. Wielu z tych młodych ludzi zostaje jego gorliwymi współpracownikami. Równocześnie Paton studiuje na Uniwersytecie w Glasgow teologię i medycynę.

Pod koniec swych studiów na Uniwersytecie Paton przeżywa wyraźne powołanie do pracy wśród kanibali na Nowych Hebrydach. 18 kwietnia 1858 roku opuszcza rodzinny kraj i płynie do Melbourne. Z Melbourne przeprawia się statkiem na wyspę Tana – jedną z wielu wysp Nowych Hebrydów. Dla Patona rozpoczął się niezmiernie trudny i niebezpieczny okres pracy wśród ludożerców. Zaraz po przybyciu na wyspę umiera jego żona i ich małe dziecko. To przeżycie nie załamuje go. Pomimo ciągłego zagrożenia ze strony mieszkańców wyspy próbuje im zwiastować ewangelię. Niektórzy z tubylców odpowiadają pozytywnie na zwiastowane Słowo Boże i coraz więcej ludzi przychodzi na zgromadzenia.

Przeciwnik jednak nie daje za wygraną. Przywieziona z Europy epidemia odry pozbawia życia jedną trzecią mieszkańców wyspy, huragan niszczy domy i zasiewy. Gdy umiera syn Miaki'ego – jednego z wodzów, gniew mieszkańców obraca się przeciwko Patonowi, w którym upatrują przyczynę tych nieszczęść. Paton musi ratować się ucieczką. Pod osłoną innego z wodzów, Nowara, po kilkudniowej wędrówce, niezmiernie zmordowany, dociera do najbliższej stacji misyjnej. Jednak i tam docierają ludzie Miaki'ego i próbują pozbawić go życia. Tylko dzięki Bożej interwencji Paton zostaje zachowany.

Mimo tych trudności i niebezpieczeństw nie rezygnuje ze swej misji. Aby odpocząć i nabrać nowych sił do dalszej służby, udaje się do Australii. Tam pozyskuje wielu przyjaciół dla swej pracy. W Australii żeni się po raz drugi i wraca na Nowe Hebrydy. Tym razem osiedla się na sąsiadującej z Tana wyspie Aniwa. Tam pracuje aż do późnej starości. Zwiastowana przez niego ewangelia znajduje pozytywny oddźwięk i jeszcze za jego życia bałwochwalstwo i kanibalizm na wyspie Aniwa zostają całkowicie wykorzenione.

Na podstawie „Fest und Treu" opracował Jerzy Karzełek