J. Hudson Taylor urodził się 21 maja 1832 r. w Barnsley (Anglia). Jego rodzice byli pobożnymi ludźmi, którzy ofiarowali Panu swego pierworodnego, albowiem pragnieniem ich serc było, aby ich syn służył Chrystusowi. Już jako dziecko Hudson Taylor okazywał troskę o pogan w dalekich krajach. Ludziom odwiedzającym jego dom rodzinny powiadał, że gdy dorośnie, pragnie zostać misjonarzem i udać się do Chin.
Nawrócił się w wieku lat 17 i wkrótce po tym odczuł powołanie do służby dla Chrystusa. Hudson Taylor kształcił się w medycynie. W tych latach nauczył się ufać Bogu odnośnie wszelkich potrzeb. Zdawał sobie sprawę, że nie może udać się do obcych krajów, zanim nie nauczy się spolegać na Bogu w swym kraju rodzinnym. Bóg wielokrotnie wynagradzał mu tę ufność, np. ratując go z ciężkiej infekcji, jakiej Taylor uległ, a także pomagając mu w kwestiach finansowych.
19 września 1853 r. Hudson Taylor wypłynął do Chin jako przedstawiciel Towarzystwa Ewangelizacji Chin. Od samego początku swej służby w Chinach pracował indywidualnie. Nie miał szczególnych powiązań denominacyjnych i okazywał przyjaźń tym wszystkim, którzy miłowali Chrystusa. Jego życie, przepełnione dyscypliną i ofiarnością, wyróżniało go pośród misjonarzy. Zawsze wyczulony był na prowadzenie Boże. W roku 1857 opuścił Towarzystwo Ewangelizacji Chin, zaś w 8 lat później założył Wewnętrzną Misję Chin.
W roku 1858 w Chinach Hudson Taylor poślubił Marię J. Dyer. Nadal prowadził wytężoną pracę w Chinach. Odwiedzał też inne kraje świata. Pewnego razu w Melbeurne (Australia) został przedstawiony zgromadzeniu w pełnych elokwencji słowach jako nasz znakomity gość". Wielki misjonarz zwrócił się do obecnych słowami: Drodzy przyjaciele, jestem tylko skromnym sługą znakomitego Pana".
Hudson Taylor zmarł 3 czerwca 1905 r. w czasie pobytu w Chinach. Został pochowany w kraju, którego lud tak bardzo umiłował. Całe jego życie wypełnione było wskazywaniem drogi do Chrystusa, który jest ostateczną odpowiedzią na każdą potrzebę.