Wielu wierzących nie ma uporządkowanych poglądów na tę stronę zagadnienia. Aby jasno zrozumieć myśli Boże w tej sprawie, powinniśmy dokładnie przeczytać Hebr. 10,14-18; Rzym. 8.16 oraz 1Jana 5,6-12. W związku ze świadectwem Pocieszyciela, zauważymy trzy ważne przyimki. On świadczy NAM (dla nas), Z nami, oraz W nas.
"Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni. Poświadcza nam to również Duch Święty; powiedziawszy bowiem: Takie zaś jest przymierze... dodaje: A grzechów ich i ich nieprawości nie wspomnę więcej" (Hebr. 10,14-17).
Pomyślcie tylko, Duch Święty jest świadkiem! Tu mamy Kogoś większego niż Gabriel, większego niż wszyscy aniołowie; Kogoś, kogo słowo jest o tyle znaczniejsze, o ile Stwórca jest znaczniejszy od stworzenia. Skoro to On składa świadectwo, to możemy je przyjąć bez zastrzeżeń. Ale o czym On świadczy?
List do Hebrajczyków został napisany po złożeniu Wielkiej Ofiary. Cenna odkupiająca krew została przelana, a jej skuteczność pozostaje nie zmniejszona. Czy z tego nie będzie obfitszych rezultatów, niż z ofiar żydowskich? Czy troska, niepewność i obciążone sumienie będą udziałem tych. którzy są pod osłoną Krwi Chrystusowej? Niemożliwe! "Jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni. Poświadcza nam to również Duch Święty" (Hebr. 10,14-15). Doskonałymi na zawsze! Sprawa grzechów nie ma być już więcej poruszana, załatwiona jest na zawsze. Takie jest świadectwo tego rozdziału (Hebr. 10r.).
„Dalej następuje wyraźne i potwierdzające świadectwo Ducha Świętego: świadectwo w słowach o wspaniałej wyrazistości. Są one wzięte z Księgi Jeremiasza 31, 33-34 i cytowane ze względu na ostatnie słowa. Jakie są to słowa? Jakie jest to świadectwo Boskiego Świadka? ODPUSZCZĘ BOWIEM ICH WINĘ, A ICH GRZECHU NIGDY NIE WSPOMNĘ. Czy kiedykolwiek w ziemskich sądach było jaśniejsze, wyraźniejsze świadectwo niż to?" (H.P. Barker).
„Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy" (Rzym. 8,16).
Ci. którym przebaczono, są również Jego dziećmi, narodzonymi z Ducha. Mając wiarę w Chrystusa, są oni również Jego własnością jako synowie. W wielkiej karcie przywilejów wierzącego, fakt synostwa jest jasno zapisany. Czy wierzący o tym nie wiedzieć? Oczywiście, że ma wiedzieć i znać moc tego przywileju.
Wierzący, wiedząc, że jest Bożym dzieckiem, spostrzega, że uczucia i pragnienia jego nowej natury kierują się do Boga, jego Ojca.
Ale nie tylko jego własny duch świadczy o tym, że jest takim dzieckiem, ale także zamieszkujący w nim Duch Święty świadczy z jego duchem, że jest on prawdziwie dzieckiem Bożym. Do tego momentu, w Liście do Rzymian wierzący nie był przedstawiany w takim stosunku. Wcześniej było powiedziane, że jest świętym i sługą, ale nie było mowy, że jest dzieckiem. Teraz jasno stwierdzono, że nim jest i Duch, którego otrzymał, umożliwia mu wołanie: Abba. Takie jest świadectwo Rzymian 8.16.
„Niezależnie od tego. jak bardzo Duch może być zasmucony i zmuszony do doprowadzenia wierzącego do wyznania grzechu i samoosądzenia, kiedy ten upadł i stracił społeczność z Bogiem, to nigdy nie prowadzi go On do zwątpienia w przebaczenie lub w fakt bycia dzieckiem Bożym. Czy Duch prowadziłby nas do zwątpienia w znaczenie Krwi Chrystusa, do dyskredytowania świadectwa, które On sam dał, lub do kwestionowania związku, którego Sam jest dowodem? Nigdy!" (H.P. Barker).
„Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie" (1Jana 5,10). Duch Święty nie świadczy nam tu, że nasze grzechy i przestępstwa już nie będą wspomniane, ani też Duch nie świadczy z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Tutaj, mamy świadectwo wielkiej prawdy, że Bóg dał nam życie wieczne, i że to życie jest w Jego Synu.
Są trzej świadkowie, którzy składają świadectwo na ziemi: Duch, woda i krew -trzej świadkowie, ale jedno świadectwo. Ci trzej świadczą w imieniu Boga, że mamy życie wieczne.
„Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo w sobie". Co to oznacza? To, że sam Duch Święty zamieszkuje w ciele wierzącego. „Czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Duchu Świętego, który jest w was?" (1Kor. 6,19). Wierzący, który narodził się na nowo i został obmyty drogą krwią Chrystusa, jest zapieczętowany obiecanym Duchem Świętym. Duch Święty jest dla niego świadectwem, że ma życie wieczne oraz jest zadatkiem tego, co odziedziczy w dniu nadchodzącej chwały (Ef. 1,14) (H.P. Barker).
Zgodnie z 1Jana 5r. można stwierdzić, że Duch Święty JEST świadectwem i MA świadectwo. Przekazuje On Boże zapewnienie życia wiecznego dla wierzącego człowieka. Zamieszkuje w naszych sercach (w. 10) i zapewnia, że jeśli Chrystus jest naszą własnością, to jest nią i życie wieczne, a to dzięki ofierze, złożonej za nas i dla nas przez Zbawiciela na krzyżu.
C. Ernest Tatham