Magia jest bodajże najdalej posuniętym spaczeniem czci oddawanej Bogu, gdzie przedmiotem szczególnej czci czyni się szatana; szatan zostaje postawiony na miejscu Boga. Ze wszystkich form spaczenia czci, która należy się jedynie Bogu, ta uważana jest za największe zło, bowiem śmiertelnego wroga człowieka i Boga uważa się za godnego czci.
Magia ma za główny cel doczesne szczęście człowieka, choćby ono miało być osiągnięte mocą szatańską. Istnieje wiele form magii, zasadniczo jednak dzieli się ją na dwa rodzaje:
Czarownicy na dworze faraona (Ex. 7,8-13; 8,3-7. por. 2Tym. 3,8), król Manasses uprawiał czary i gusła (2Kron. 33,6), prorocy przestrzegali przed uprawianiem czarów, zaklęć i wróżbiarstwa (Iz. 47,12.15. Mich. 5,11).
Za uprawianie magii i czarodziejstwa stosowano w Izraelu karę śmierci (Ex. 22,18. Lev. 19,26.31; 20,6.27. Deut. 18,10.11).
Szymon czarnoksiężnik (Dz. Ap. 8,11), Elimas czarnoksiężnik (Dz. Ap. 13, 6-11), dzieweczka z Filippi (Dz. Ap. 16,16). Na skutek przemówień apostoła Pawła obywatele Efezu spalili księgi czarnoksięskie o łącznej wartości 50 tys. denarów (Dz. Ap. 19,19).
Czarodziejstwo zyskało sobie wielką popularność. W czarodziejstwie stosuje się wszelkiego rodzaju zamawianie, zaklęcia, zażegnywanie od czarów, uroków, zamawianie przy konwulsjach dzieci, tamowaniu krwi, leczeniu róży, usuwaniu kurzajek... Większość bajek dla dzieci współcześni pseudopedagodzy faszerują treścią czarodziejską (zaczarowana królewna, zaczarowany kaczor, zaczarowana żaba, książę itp.)
Dalszą możliwością dostania się w pułapkę diabła jest czarodziejskie zjawisko tamowania krwi. Wypowiada się przy tym tajemnicze zdanie, którego treści najczęściej nie znają dokonujący tej czynności. To zdanie w dokładnym przekładzie brzmi: „ja, szatan, gotów jestem pomóc, ale w zamian za to domagam się twojej duszy". Takimi właśnie sztuczkami próbuje szatan dostać ludzi pod swój wpływ. Przy tej okazji pragnę ostrzec wszystkich młodych ludzi przed używaniem i wypowiadaniem tego rodzaju tajemniczych formułek, choćby nawet zawierały imię Boże. W takich przypadkach, drogi bracie i siostro, możesz wezwać pomocy Najwyższego, którego „telefon" jest zawsze czynny: Ps. 50,15. „A wzywaj Mnie w dniu utrapienia, tedy cię wyrwę, a ty mnie uwielbisz".
Publikacja ta pojawiła się w XV w., a rozpowszechniła się po rewolucji francuskiej w roku 1789, tak, że dziś można ją spotkać we wszystkich krajach Europy. Nie ma ona oczywiście nic wspólnego ani z Bogiem, ani z Biblią, ani z Mojżeszem, lecz jest po prostu książką czarnoksięską, która nieświadomych ludzi ściąga pod wpływ diabła. Książka zawiera wskazówki, jak można nawiązać kontakt z szatanem. Niektóre fragmenty tej książki, dla zmylenia czujności, posiadały polewę religijną. Niektórzy z czytelników tej książki skończyli swoje życie w zakładzie dla obłąkanych. Według poczynionych obserwacji osoby, które eksperymentowały tą książką, zapadały na choroby umysłowe, głęboką melancholię, depresję, zaburzenia psychiczne włącznie z psychozą strachu i manią prześladowczą.
Czarownicy znajdują się w tłumie licznego pochodu do piekła — jeziora ognistego (Gal. 5,20. Obj. 21,8; 22,15).